Gezegencek hep birlikte yürek bukağılayıcılığı yüksek düzeyde, endişe ve belirsizlik küpü zamanlardan geçerken, "lojistik" denilen büyüleyici (belki biraz da büyülü) devasa tedarik zinciri kutusu insanlığın ne de çok işine yarar! Ne ezilebilir, ne kırılabilir, ne parçalanabilir, ne atılabilir ne de yok edilip yok sayılabilir bu kutu ve ne de benzersiz bir bereketlilikle donanmıştır içindeki onca sayısız unsur! O unsurların yardımıyla Dünyamızın bizler nedeniyle içine düştüğü büyük ve paradoksal krizle çalkantı girdabından minimum kayıpla kurtulma imkânımız olabilir ve işin aslı, olmak da zorunda! İnsanlığın asırlardır etrafındaki doğal ortama kronik biçimde zorbaca davranışının normal sonucu olarak, hepimizin asal yurdumuz yeryüzündeki kırılgan egemenliğinin büsbütün kaybolacağı karabasanıyla yüzleşme olgunluğunu nihayet gösterebiliyoruz artık!

Okyanus, ırmak ve göl kıyılarındaki denizcilik limanlarının rıhtımlarına yanaşmış yük gemileriyle iletişim kurmayı becerebilen müthiş şanslılarımız, onlardan gerçek tek bir deniz canavarı bulunduğunu ve onun da insanlığın engel tanımaz açgözlülüğü ile nankörlüğü olduğu bilgisini öğrenebilir. Hatta söz konusu limanların en kapsamlılarında yer alan demiryolu bağlantısı sayesinde aynı bilgi çeşit çeşit manevra lokomotifleriyle marşandiz vagonlarından da edinilebilir. Elbette ilgili bilgiler limanların demirbaşlarından sayabileceğimiz dizi dizi TIR’larda da mevcuttur.

Soluk kesici deniz kızlarıyla soluk dondurucu deniz ejderhalarının hiç olmadığını ve olmayacağını sağır orkalar bile duydu da, insanlık kendini akıl dışı (hatta akıl sağlığını zorlayıcı) masallarla avutarak aşırı uykuya vurma huyundan vazgeçemiyor bir türlü!  Oysa vakit, gezegenimizin sağlıklılık hali adına geri dönüşü olmayan noktaya hemen hemen erişmek üzereyken, doğru yönde ilerleme ve dürüst yoldan kazanç sağlama adına lojistiği doğru dürüst kullanmayı insanlık nasıl becerecek bakalım? Sağlıklı bir ihtiyarlığı deneyimleyebilecek olanlarımızdan en yeteneklilerinin küresel ticaretin bundan böyle niçin sivil denizcilik kadar sivil havacılığın da misyonu olmasının detaylarını yazıp yapıtlaştırması bir yeryüzü yurttaşlığı görevi sayılmaz mı sizce de?

Evet, ayrımcısız ölüm, varoluşun zengin şiirselliğine kesinkes son veriyor ama insanlık daha kullanmadığı yöntemlerle şiddet yanlısı tutumunda ısrarcı davranarak, ruhsal fakirliğe gözü kapalı sürüklenmeyi sürdürüyor. Lojistiği bilime [özetin özeti tanımıyla "süreç bilimi", ayrıntılı tanımıyla "tedarik zinciri denilen sistemin işleyişini sürdürmek için gerekli kaynakların sağlanıp kullanılmasını planlama ve uygulama bilimi"] dönüştürebilmiş, gezegenin en zeki (ayrıca da konuşabilen ve okuyup yazabilen) canlısının söz konusu bilimi hayatta kalma sanatı adına yetkinlikle kullanamaması gerçekten de trajedi ötesi bir durum! Belki bir ya da birkaç kuşağın ve çokça meslek dalının yaşlı gözler eşliğinde geleceğe ait planlarının ciddi şekilde aksamasının kaçınılmazlaşabileceği alacakaranlıkla örülü, neredeyse gerçeküstü bir dönemin içerisinde çırpınmaktayız ve insanlık yakıp yıkıcı yanlışlarının özeleştirisini gereği gibi yapmaktan her nasılsa hâlâ yoksun.

Yeryüzündeki en kötücül ve en ölümcül düşmanının hemcinsleri değil de mikroorganizmalar (özellikle de virüsler) olduğunu insanlık kavrayana dek, kendi geleceğini karartıcı, ürkütücü boyutlarda parayı toplum sağlığı harcamaları dışı alanlara (özellikle de silahlanmaya) yatırmayı boz bulanık bir kararlılıkla sürdürecek gibi görünüyor. “Pandora’nın Kutusu”nu açmak için anlamsız bir inadın çekim alanına kapılmış insanlığın, ölçülü iyimserliğin devasa kutusuna benzettiğim lojistiği asla ve asla kapalı duruma getirmemesi gerekiyor. Tamamen alışılmadık ve gizlerle dolu bir pandemi belirdiğinde, yeryüzündeki insan yaşamını savaş gemilerinin caydırıcılığı nasıl koruyabilir ki? Ticari denizciliğin her zamankinden daha çok modern ve çevreci nitelikte konteyner gemisi (ve diğer tip yük gemisi) filolarına gereksinimi var şimdilerde. Güven aşılayıcı yarınlar için lojistiğin dinamizmine sarılıp dünkü düşmanca düşüncelerinden sıyrılmasının zorunluğunu kalabalık insanlık ailesine anlatabilmek amacıyla her ülkenin kendi ana diliyle sağduyusunu ustalıkla kullanabilmesinden başka kalıcı çözüm ve kurtuluş yolu kalmadı bundan böyle!

Aynı koca “lojistik destek gemisi”nde olduğumuzu anımsamaya evet!
Moral bozup, benliğimizde tedavisi zor ruhsal çöküntü yaratmaya hayır!
Bilimin sunacağı mantıklı seçeneklere beyin gücümüzle güvenmeye evet!
Sağlam kanıtlardan yoksun, temelsiz düşlerle kendimizi aldatmaya hayır!
Hayatımızın her anında yaşadığımız deneyimlerden esaslı dersler çıkarmaya evet!
Doğa Ana’nın sabrını daha fazla sınayıp da sondan bir önceki iyi şansımızı tüketmeye hayır!
Küresel kaos varlığımızı umursamasa da, onun gerçekliğini bilgece kabullenmeye evet!
Tüm insanlığın önü, ölçülü ve devasa iyimserliği ivme kesmeyen lojistiğin hep içtenlikle önerdiği gibi “açık ve aydınlık” olsun!

Verimli günler ve gelecek pazar yine bu sütunda görüşmek üzere.